Houtsnijwerk uit de tentoonstelling Kerststallen Krippana (Dtsl)

Maria met de uitstekende handen

KERSTWENS.

Maria,

met jouw armen open

sta jij naar ons gericht;

er ligt een milde vreugde

op jouw gezicht.

't Gebaar van geven en ontvangen

is jouw reeds lang bekend;

jij stond met hart en handen

naar God en mens gewend.

Maak ook onz' handen open

als wij in 't nieuwe jaar

een medemens zien lopen

op zoek naar zo 'n gebaar.

Frans Weerts

Et les jeunes… Une expérience enrichissante !

Texte selon Révérend Père. Bauduin Charpentier,Vicaire Episcopal,
Responsable du Pèlerinage Diocésain de Liège, dans : « Direct-jeunes » Avril 2003

Faire pèlerinage, c’est aller à la rencontre de Dieu pour vivre une recherche et une expérience de foi.
C’est aussi aller à la rencontre des autres avec lesquels on s’ est mis en route pour partager un temps de fraternité. C’est enfin « aller vers soi-même » en osant quitter un moment ses habitudes, son confort, ses certitudes… Faire pèlerinage, c’est oser l’aventure de foi qui relie, qui met en relation….
Est ce que nous donnons aux jeunes l’occasion concrète de servir et de prendre responsabilités tout en sachant qu’ils seront accompagnés par des jeunes et des adultes qui les aideront à relire leur expérience. C’est une chance de pouvoir conjuguer de la sorte la possibilité de se rendre utile et de s’enrichir personnellement, les occasions sont peut-être trop rares.
Pour la plupart, proposant aux jeunes de vivre une démarche de service auprès les malades, des personnes handicapées ou tout simplement âgées est une expérience d’Eglise inoubliable et profonde.
Le service de brancardier proposé dans le cadre d’un pèlerinage est à chaque fois un tremplin pour une aventure spirituelle.
Outre tout ce qu’il peut donner et recevoir du malade qu’il accompagne pendant son séjour à Lourdes, le jeune a l’occasion de s’interroger sur sa foi, sur le sens et l’orientation de sa propre vie à travers le temps de partage et d’échange mais également au cours des prières et autres temps de célébration.
Avec la personne malade ou âgée- ou grâce à elle- le jeune découvre une dimension nouvelle du service, une approche de la personne souffrante et se met dans une attitude de disponibilité propice à une démarche d’intériorité. E n’est pas un hasard si les jeunes reviennent d’une année à l’autre appréciant la vie de groupe, la présence du malade, les animations diverses, les temps de veillée et de prière…
Ce service à rendre est la portée de tous ceux qui sont prêt à offrir et à recevoir un peu de charité, d’amitié… ce que les malades ne manquent jamais de donner et de partager.

Informez les conditions favorables pour les jeunes chez nos pèlerinages

Un bonjour des pèlerinages Malines-Bruxelles

A l'occasion de "Lourdes 2008" le pèlerinage de l'Assomption sera présidé par le Cardinal Godfried Danneels, Mgr. De Kesel, Evêque auxiliaire de Bruxelles et Mgr. Jan De Bie, Evêque responsable des pèlerinages diocésains de Malines-Bruxelles.

Notre directeur Michel Gaillard ne pouvait pas combiner la responsabilité de directeur avec ses autres charges pastorales telles que l'aumônerie de l'aviaton civile et la responsabilité en tant que prêtre de paroisse. Il sera remplacé par Benoît Goubeau que la plupart d'entre vous connaissent bien. Depuis plusieurs années il est au service des malades qui accompagnent notre pèlerinage en tant q'aumônier de l'Hospitalité.

En concertation avec Benoît nous avons cherché un nouveau Président pour l'Hospitalité. Nous cherchions du milieu medical

Nous sommes heureux que le Dr. Walter Groessens, qui a accompagné plusieurs fois le pèlerinage en tant que medecin, ait accepté d'assumer cette responsabilité. C'est l'occasion pour remercier Monsieur Jean-Pierre de Bavay, qui est encore au service de l'Eglise à plusieurs autres niveaux, et qui a accompagné notre pèlerinage plusieurs fois d'une manière bénévole.

Voir notre "Echo Marial" sur cette site :Bibliotheek

O.L.Vrouw van Groeninge

O.L.Vrouw van Groeninge

Op 8 december had te Kortrijk de jaarvergadering plaats van de Hospitaliteit “O.L.Vrouw van Groeninge” . Het is de hospitaliteit van de diocesane bedevaart van Brugge of “Vlaanderens Bedevaarten” die 110 jaar geleden te Kortrijk werd opgericht.

Zoals men in Westvlaanderen O.L.Vrouw van Dadizele, O.L.Vrouw van Izenberge, O.L.Vrouw van Mesen, O.L.Vrouw ter Potterie, O.L.Vrouw van St Jan te Poperinge heeft zo heeft Kortrijk zijn O.L.Vrouw van Groeninge.
Een vrome legende vertelt dat Gewijde van Namen tijdens de Gulden Sporen slag de hulp zou afgesmeekt en verkregen hebben van O.L.Vrouw van Groeninge, waarvan het miraculeuze ivoren beeldje ( dat nu in de St.-.Michielskerk te Kortrijk bewaard wordt) zich toen reeds in de nabijgelegen abdij van Groeninge bevond. Het was Gravin Beatrijs die in 1285 het wonderbeeldje meebracht van een reis naar Rome. Zij zou het beeldje ten geschenke gekregen hebben van Paus Honorius IV.
Aldus kreeg de hospitaliteit die zijn roots heeft in Kortrijk O.L.Vrouw van Groeninge als schutspatrones, vereerd n.a.v. de Slag der Gulden Sporen in 1302.

De datum 8 december, begin van het jubileumjaar, was speciaal uitgekozen zodat tijdens de plechtige Eucharistieviering in de O.L.Vrouwekerk (waar in 1898 medestichter E.H. Bruloot pastoor was ) de geestelijke directeur Patrick Degrieck er op wees in gedachten en gevoelens samen verenigd te zijn met de jubileumvierders te Lourdes.
Zijn zeer inhoudrijke homilie stond in het teken van de advent. Hij verwees naar het “in verwachting zijn”. Zoals Maria onbevlekt ontvangen, in verwachting was op een blijde geboorte,zo ook zijn wij blijvend in verwachting en in voorbereiding tot de ultieme geboorte van ons nieuw leven na de dood.

Tijdens deze misviering werden 7 nieuwe leden opgenomen in de hospitaliteit en kregen het kenteken van dienstbaarheid opgespeld.
Met alle leden van de hospitaliteit werd de akte van toewijding gebeden:

Maar één keer leef ik, Heer,
Één enkele keer ga ik als een zaaier
Door de velden van dit leven.

Ik wil geen onkruid zaaien,
Geen ééndagsbloemen langs de weg,
Maar graag dat wat onze diepste honger stilt.

Geef mij daarvoor een groot geloof,
Een rustig hart en heel veel edelmoedigheid.

Laat het ontvangen van jouw gaven, Heer,
Mij naar hart en geest ten goede komen,
Nu ik mijn geloof beleid in de Drie-Eenheid,
Die onverdeeld is en eeuwig.

Moge mijn dienstbaarheid als lid
Van de Broederschap Onze Lieve Vrouw van Groeninge
Zowel in Lourdes als in ons dagelijks leven
Vruchten dragen die blijvend zijn.

O.L.Vrouw van Lourdes, bid voor ons
Heilige Bernadette, bid voor ons
Heilige Donatianus, patroon van ons bisdom, bid voor ons.

Na de Eucharistieviering verzamelde men voor een stevig maal en vriendschappelijk wederzien met de leden onder mekaar in “Hotel Den Broel”.

In zijn inleiding bracht Voorzitter Luc Vanerum meteen goed nieuws door aan te kondigen dat na het jongerensucces van verleden jaar weer een extra inspanning gedaan zou worden gedaan voor het rekruteren van jonge helpers en een speciaal fonds ter beschikking was om goedkoop als vrijwilliger deel te nemen.

Dhr. Marc Lamoral werd even gehuldigd voor zijn 40jarige dienst als secretaris van “Vlaanderens Bedevaarten”, hoe kon het anders dan met een fles om die vele jaren even door te spoelen en met bloemen voor zijn moeder. Want, zo zegde medevoorzitster Greet “Achter iedere groot manager staat een sterke vrouw.”

Tevens was het de voorstelling van een mooie en fel gewaardeerde powerpoint over Vlaanderens Bedevaarten. Als bedevaart die voor het eerst met een TGV naar Lourdes trok was deze opgevat als een TGV-traject met een 5tal haltes of belevingsmomenten van een Lourdesbedevaart waarbij heel wat zieken en begeleiders herkend werden.

Bedevaartdirecteur Antoon Stragier bracht een geanimeerde toespraak over de boodschap van Lourdes in functie van de ziekendienst.
.
Het was voor iedereen een deugddoende dag waarbij enkelen er nadien nog een stevige pint op dronken.

Lourdes is altijd een feest, jubeljaar of niet.

In “De Standaard” van 9 december verscheen een uitgebreid artikel over 150 jaar Lourdes waarbij een intervew met pater Mark Kemseke die zegt:
“Onze Lieve Vrouw verscheen aan Bernadette, het armste en domste kind van het dorp. God ziet ons graag, wie we ook zijn en wat we ook doen. Als 150 jaar voelen mensen zich daardoor aangetrokken. Maar het gaat verder dan dat. Wat mensen niet thuis kwijt kunnen bij hun pastoor vertellen ze hier. De magie van Lourdes is dat mensen hier zichzelf kunnen zijn. Gelovigen onder gelovigen. Zieken onder zieken….”

Rita Verbeke, een vrijwilligster uit Kortrijk in Cité Saint-Pierre getuigde eveneens “ In de cité ontvangen wij de Bernadettes van vandaag. Zij kwam zeventien jaar geleden als zieke voor de eerste keer naar Lourdes: “ Ik vroeg Maria om me te genezen, maar het gebeurde niet. Achteraf besefte ik dat ik de verkeerde vraag gesteld had . Later heb ik gevraagd om me te helpen mijn gezondheid te aanvaarden. Mijn leven is erna compleet veranderd…. Lourdes is als drugs, zegt ze, Zodra je ervan geproefd hebt, wil je meer…”.

Een andere getuige is Jef Dries en Gerda uit Koksyde die al meer dan 200 keer naar Lourdes trok als bedevaarder, als brancardier met de zieken van de Boerenbond en de polios, als hospitalier in de “Hospitalité Notre dame de Lourdes”. Jef is een van de weinige Vlaamse ereburgers van Lourdes en beaamt: “Lourdes is echt fantastisch, de vrijwilligers zijn één hechte familie”.
En Paul Pardoens uit Hoeselt die rreds 22jaar als begeleider naar Lourdes trok voegt er aan toe: “ Lourdes is een speciale plek. Het is een feest, jubeljaar of niet.”.

Begin van het Jubeljaar

OP 8 dcember werd het jubeljaar ingezet.

Klik op het logo voor het welkomwoord van pater Mark Kemseke, kapelaan van Lourdes en coördinator van de Nedeladstalige bedevaarders