KOM NAAR MIJ, jullie die het moeilijk hebben.

Te Lourdes maakt het Heiligdom zich op om in 2008 de 150ste verjaardag van de verschijningen van Maria aan Bernadette te vieren. De gevels van de gebouwen worden gezandstraald en de beelden op de Esplanade ondergaan een facelift. Maar ook de bedevaarders krijgen de kans om zich innerlijk op die verjaardag voor te bereiden.
Daarvoor wordt jaarlijks een thema aangereikt
.
Aanvankelijk was gedacht om in het jaar 2005 in voorbereiding tot het jubileumjaar de zieke bedevaarders centraal te stellen met het motto: ” de zieken en de begeleiders die voor hen zorgen”.
Nu is deze idee verlaten omdat hoe edel de bedoeling ook is, het niet goed is om mensen in categorieën op te delen.
Wie is ziek en wie is gezond ? Wie zal het met zekerheid zeggen ? Wie een zieke begeleidt is op zich niet gezonder en een verpleegster kan ook pijn hebben, want er is een innerlijk lijden als een speldenprikje zo scherp. Daarom werd als jaarthema een woord van Jezus gekozen uit het evangelie van Matteüs, hoofdstuk 11 vers 28 en 29: Kom naar mij, jullie die het moeilijk hebben en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart.
Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht. Het leven kan je zelf niet digitaal programmeren. Veel bedevaarders, toeristen en dagjesmensen die naar Lourdes komen hebben het moeilijk. Iedereen, rijk of arm, ziek of gezonde, gehuwd of alleen, gelukkig gescheiden of in de steek
gelaten , beroemd of onbekend, heeft te lijden.

De lange sliert blauwe ziekenwagentjes die niet uit het straatbeeld van Lourdes zijn weg te denken, vertellen
ons van alle mogelijke ziektes: van verlamming en aangeboren handicap, van vele soorten kankers en hersenaandoeningen, van de ziekte van Parkinson en van Ménière, van allerlei symptomen en syndromen. Maar er is veel verborgen leed. De pijn van gebroken relaties, familiale ruzies en affectieve kwetsuren, de morele problemen van verlorenheid, gebrokenheid en eenzaamheid, het niet meer zien zitten en in de put geraken, de schaduw van de dood over je zien komen, de onmacht voelen om vergiffenis te schenken of te ontvangen, de last van eigen zonde dragen. Zelfs de samenleving is ziek van angst, twijfel en scepticisme. Uiterlijk kan alles in orde lijken, maar weinigen kunnen Het thema voor predikatie en bezinning werd dus uitgebreid naar alle mensen, zonder de zieken uit te sluiten. De nood aan genezing is vandaag groot.
In Lourdes zijn de genezingen ook nooit opgehouden. De meest bekende zijn de genezingen van het lichaam.Er zijn er 66 officieel erkend.Maar hoeveel andere zijn er niet gebeurd?
Zieken en gehandicapten zijn altijd Gods lievelingen geweest. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Moeder Gods onze voorspreekster voor hen is. Maar er zijn ook innerlijke genezingen. De diepste genezingen zijn die van het gekwetste leven en het gebroken hart. Veel van die genezingen vinden plaats in de biechtkapel of in de schaduw van een boom met zicht op de grot. De oproep om met je moeilijkheden naar God toe te gaan, klinkt in Lourdes zeer duidelijk.

Tekst in contactblad nr 20 in 2005
Door wijlen E.H.Jaak Houwen
Gewezen deken van Ieper, directeur “Vlaanderens Bedevaarten" en Erekapelaan van Lourdes,
te plots en te vroeg overleden op 26 oktober. 2006